Prawo probiercze ma za zadanie prawne określenie wymaganej zawartości metali szlachetnych w wyrobach przewidzianych do sprzedaży i ma na celu głównie ochronę nabywcy.
Metalami szlachetnymi w rozumieniu przepisów prawa są; platyna, złoto, srebro i metale z grupy platynowców jak; iryd, osm, pallad, rod oraz ruten, w stanie czystym bądź w stopach z innymi metalami.
Do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej dopuszczone są do obrotu wyłącznie wyroby z metali szlachetnych oznaczone:
- Polskimi cechami probierczymi.
- Cechami probierczymi, których obowiązek uznawania wynika z umów międzynarodowych.
- Cechami probierczymi, na podstawie którymi oznacza się wyroby z metali szlachetnych w krajach członkowskich Unii Europejskiej.
W Polsce obowiązuje obligatoryjne prawo probiercze czyli takie, które dopuszcza w obrocie handlowym wyłącznie wyroby z metali szlachetnych zbadane przez urzędy probiercze, jedną z zatwierdzonych prawnie metod i oznaczone właściwymi cechami.
System obligatoryjny stosowany jest w państwach europejskich takich jak; Austria, Chorwacja, Cypr, Czechy, Bułgaria, Estonia, Finlandia, Francja, Holandia, Hiszpania Irlandia, Litwa, Łotwa, Mołdawia, Portugalia, Słowacja, Rumunia, Rosja, Ukraina, Węgry, Wielka Brytania. W Lichtensteinie oraz Szwajcarii system ten dotyczy tylko zegarków.
W Belgii, Danii, Norwegi, Szwecji oraz Lichtensteinie i Szwajcarii z wyłączeniem zegarów obowiązuje system fakultatywny, przenoszący obowiązek oznaczania wyrobów na wytwórców, a państwo zastrzega sobie prawo kontroli.
W Grecji, Turcji Luksemburgu, Islandii, Niemczech i Włoszech, niema obowiązku oznaczania i kontroli wyrobów.
