Pozyskiwanie miedzi z miedzi rodzimej przysparza wielu problemów gdyż w trakcie topienia powstaje zjawisko jej zagazowania tlenem i wodorem, powodującym kruchość otrzymywanych przedmiotów. Około 4000 lat p.n.e. nastąpił rozwój metalurgii korzystającej głownie z rud miedzi i cyny oraz wreszcie ze stopów miedzi z cyną, czyli brązów.
Wykorzystywano wówczas formy odlewnicze wykonane głównie z kamienia i gliny, a odlewano biżuterię, części zbroi i uzbrojenia oraz przedmioty kultu religijnego, a także stelle i płaskorzeźby. Na obszarze Chin, Indii, a także Iranu i Iraku ok. 4500 lat p.n.e. pojawiła się umiejętność precyzyjnego odlewania, metodą na wytopiony wosk. Daje ona możliwość wykonywania wyrobów z napisami, ornamentami oraz postaciami ludzi i zwierząt. Przełom drugiego i trzeciego tysiąclecia p.n.e. na terenie historycznej Fenicji, Grecji, Cypru i Rodos17-1 to rozwój artystycznego i użytkowego odlewnictwa z brązu.
Odlewnictwo artystyczne współcześnie posługuje się wieloma metodami odlewania, których jeden z możliwych podziałów przedstawiono w tabeli poniżej.
Poniżej przedstawiono podstawowe pojęcia stosowane w odlewnictwie takie jak;
- odlew, czyli wyrób metalowy wykonany poprzez zalewania form odlewniczych ciekłym metalem,
- forma odlewnicza jest to grupa elementów, które po złożeniu tworzą gniazdo lub wnękę o kształtach odzwierciedlającym odlew wraz z układem wlewowym,
- model to przyrząd wykorzystywany do odwzorowania w formie odlewniczej kształtów zewnętrznych odlewu,
- znaki rdzeniowe są to elementy modelu nieodtwarzające odlewu, a wykorzystywane do wykonania gniazd rdzennikowych w które umieszcza się rdzenniki rdzenia,
- rdzenie są częścią formy odlewniczej odwzorowującą formę wewnętrzną odlewu, składają się z rdzenia właściwego i rdzennika wchodzącego w gniazda rdzennikowe,
- rdzennica jest to przyrząd wykorzystywany do wykonania rdzenia,
- masa formierska i rdzeniowa jest to mieszanina zasadniczych i pomocniczych materiałów formierskich wykorzystywana do wytworzenia form i rdzeni,
- układ wlewowy, czyli system kanałów w formie odlewniczej, który ma za zadanie doprowadzenie ciekłego metalu do wnęk formy oraz zatrzymanie zanieczyszczeń, uzyskanie pożądanego rozkładu temperatury metalu wypełniającego formę oraz regulowanie zjawisk cieplnych występujących w czasie stygnięcia odlewu,
- sztuczka, czyli ruchoma część formy odtwarzająca fragmenty skomplikowanej powierzchni modelu.