www.srebrnykruk.pl






Abc złotniczo-jubilerskie

strzalka do tyłu strzalka do góry
Grawerowanie

Grawerowani napisów


Jakość grawerowanego napisu zależy od właściwych proporcji liter, ich ułożenia w słowach oraz od doboru odstępów między poszczególnymi słowami. Dlatego zanim przystąpi się do pracy należy zaznaczyć i naszkicować ołówkiem niezbędny napis na wcześniej zagruntowanej powierzchni metalu.


Zasady kompozycji tekstu

Pierwszym krokiem jest ustalenie pozycji napisu na przedmiocie i wstępne jego oznaczenie oraz znalezienie środka napisu. Zazwyczaj większość napisów można zredukować do kształtu prostokąta lub owalu wpisanego w prostokąt. Wyznaczenie środka prostokąta nie jest skomplikowanym zadaniem, znajduje się on na przecięciu linii ukośnych. Jeśli tekst zajmuje trzy linie, górna i dolna część pola na napis są podzielone na pół poziomymi liniami, tak jak pokazano na ilustracji poniżej. W  en sposób górna, środkowa i dolna linia, to lokalizacja trzech linii tekstu.

techniki-grawerowanie-rysunek-17
Rysunek. Rozplanowanie trzywierszowego tekstu.

Po wybraniu rodzaju czcionki, określeniu jej rozmiaru i oznaczeniu miejsca rozpoczyna się rysować tekst na obrabianym przedmiocie. W przypadku prostego symetrycznego tekstu, brana jest pod uwagę liczba liter w wierszu z uwzględnieniem odstępów między słowami, znakami interpunkcyjnymi i literami o wielkości półtora, a następnie uzyskaną wartość dzieli się na pół. Tak samo postępuje się, gdy w każdym wierszu znajduje się tylko jedno słowo. Przykładowo, jeśli słowo składa się z 16 liter, to znaki umieszczane są równo, po osiem liter, po prawej i lewej stronie, od pionowej linii środkowej. Przy nieparzystej liczbie liter, środkowa jest umieszczona dokładnie na środkowej linii, a pozostałe równomiernie po obu stronach.

Aby litera lub cyfra dawały wrażenie stabilności, jej podstawa musi wydawać się cięższa niż góra znaku. Litery z poziomą linią podziału, powinny mieć ją wyrysowaną nieco wyżej niż środek (o 1/4 wysokości głównego elementu), tak aby górna część litery była wizualnie mniejsza niż dolna.

Bez równomiernego rozmieszczenia odstępów, litery w słowie wydają się niepołączone, wprowadzają wrażenie dysonansu optycznego. Istota prawidłowego składu słowa polega przede wszystkim na jego nasyceniu, tj. na prawidłowym wyborze odstępów między literami w całym słowie. Zatem niektóre znaki muszą być przesuwane szerzej, a inne wręcz przeciwnie, muszą być przesuwane do siebie, tak aby wizualnie wyglądały tak samo. Pisownia czcionek może być prosta i ukośna.

Ćwiczenie grawerowania napisów

Aby opanować umiejętność grawerowania liter zaleca się ćwiczenie rytowania rozpocząć od pisma łacińskiego, następnie gotyckiego i na końcu antykwy. Powierzchnię przedmiotu powinno się przed przystąpieniem do pracy, starannie zagruntować za pomocą gumiguty4-3 bądź bieli, nanoszonej pędzelkiem albo palcem. Ułatwieniem w utrzymaniu takiej samej wysokość, pochylenia, kierunku i odstępu między literami, możne być wcześniejsze przygotowanie linii pomocniczych. Przy skomplikowanych napisach możliwe jest wykonanie najpierw całego tekstu na papierze i następnie przeniesienie go przez odbijanie na przedmiot.

Naukę grawerowania napisów najlepiej jest rozpocząć od pisma łacińskiego pochylonego tj. tzw. kursywy. Pochylenie pisma powinno mieć od 55 do 60o. Ćwiczenie rozpoczyna się od rytowania dużych liter. Należy starać się wykonywać je z dołu do góry, jednym płynnym ruchem za pomocą rylca szpiczastego. Następnie zaznaczone litery pogrubia się rylcem szpiczastym albo fasetowym. Efektem pracy przypomina pismo kaligraficzne.

Litery małe wykonuje się analogicznie, przy czym ich wysokość wynosi od 1/3 do 1/2 wysokości dużej litery. W literach „prostych” takich jak „b”, „d”, „l” czy „h” pogrubiane są kreski, a w literach „okrągłych” jak „a”, „c”, „e” czy „o”, pogrubiany jest zarys owalu.

Po biegłym opanowaniu rytowania liter można przystąpić do ćwiczenia w wykonywaniu cyfr, osiągających 3/4 wysokości litery dużej. Następnie zaczyna się wykonywać ćwiczenia połączonych napisów oraz liczb.

Sposób rytowania pisma gotyckiego jest odmienny od pisma łacińskiego. Jest ono bardzo ozdobne i daje się dopasować do wszelkich powierzchni przez zawężanie lub rozszerzanie kształtu liter. Po przygotowaniu powierzchni, pracę rozpoczyna się od naniesienia wszystkich pionowych kresek. Następnie graweruje się skośne górne zakończenia liter, zaś zakończenia dolne, finalizują rytowanie. Używany narzędziem są rylce płaskie bądź okrągłe o odpowiednio dobranej wielkości.

Wąskie pismo gotyckie rytowane jest rylcem okrągłym bądź fasetowym. Sporządzanie szerokiego pisma gotyckiego korzystnie jest rozpoczynać od zaznaczenia zarysu liter na prawo i lewo od linii pionowych. W odstępach między liniami wykonuje się tremblowanie albo kreskowanie rylcem grzebieniowym.

Antykwa jest rodzajem pisma wymagającym od wykonawcy dużych umiejętności. Najpierw graweruje się rylcem płaskim wszystkie linie pionowe o takiej samej szerokości. Łuki z lewej strony zakończające się cienkim liniami, rytowane są przez nacisk na lewą krawędź rylca, po trochu przechylanym, aż do pełnej jego szerokości i prostowanym przy końcu łuku. Łuki z prawej stronie wykonuje się odwrotnie tj. prawą krawędzią rylca. Następnie rytowane są stopki i cienkie kreski. Wąska antykwa grawerowana jest rylcem okrągłym albo fasetowym. Szeroką antykwę rytuje się samymi konturami, a środek wypełnia kreskowaniem lub tremblowaniem. Innym możliwym sposobem ich przygotowania jest wykonanie linii podwójnych, tworzących z prawej strony konturu rytowany za pomocą rylca okrągłego, a z lewej delikatne kreski, wykonywane rylcem szpiczastym.


14-3Gumiguta jest to odparowany sok mleczny, indyjskiego drzewa Garcinia.


Grawerowanie napisów - www.srebrnykruk.pl