Ta niezbyt wielka paleta naturalnych barw metali może być wzbogacona dzięki zastosowaniu jednej z trzech metod barwienia.
Barwienie chemiczne
Barwienie chemiczne jest jednym z najczęściej stosowanych sposobów. Jego podstawą są reakcje chemiczne zachodzące miedzy powierzchniową warstwą metalu, a stosowanym środkiem chemicznym. W wyniku tych działań otrzymuje się nowe związki chemiczne, silnie wiążące się z metalem, które nadają mu inną barwę. Zazwyczaj są to tlenki, a niezmiernie rzadko inne związki chemiczne. Grubość uzyskiwanej warstwy osiąga setne części milimetra.
Trwałość otrzymanych tą metodą barw jest różna. Niekiedy bardzo trwała, wytrzymała na działanie słabych kwasów i nagrzewanie. Czasami mała, poddaje się nawet działaniu zwykłej wody. Wtedy, by ją utrwalić zlecane jest naniesienie na powierzchnię metalu powłoki bezbarwnego lakieru. Barwne powłoki silnie związane z wierzchnią warstwą metalu, są także zabezpieczeniem wyrobu przed negatywnym oddziaływaniem gazów i związków chemicznych znajdujących się w powietrzu.
Innym działaniem barwiących związków chemicznych może być także uzewnętrznienie typowej barwy czystego metalu. Właściwość tą wykorzystuje się bardzo często w stosunku do wyrobów wykonanych ze stopów złota.
Barwienie galwaniczne
Barwienie galwaniczne polegające na barwieniu metalu prądem elektrycznym w specjalnych kąpielach.
Barwienie mechaniczne
Barwienie mechaniczne inaczej lakierowanie bądź rozprowadzanie na powierzchni metalu sproszkowanych kolorowych ciał i związanie ich z powierzchnią specjalnymi środkami.