Grube półwyroby gnie się młotkiem drewnianym niezostawiającym na metalu śladów po uderzeniach. Drut gnie się szczypcami płaskimi albo okrągłymi.
W czasie gięcia zewnętrzne warstwy metalu rozciągają i wydłużają się, a wewnętrzne są ściskane i zarazem skręcane. Bez zmian pozostaje warstwa znajdująca się w tzw. płaszczyźnie obojętnej, mieszczącej się dla półwyrobów symetrycznych tj. o przekroju kwadratowym, okrągłym, prostokątnym itp. w środku, a dla półwyrobów niesymetrycznych przechodzi przez środek ciężkości przekroju.
W czasie gięcia blachy pod kątem ostrym i przy małym promieniu gięcia, konieczne jest wzięcie pod uwagę struktury włókien tworzących się w czasie walcowania. Linia gięcia musi przebiegać prostopadle lub ukośnie pod kątem 45o do kierunku walcowania. Gięcie równoległe do włókien może powodować pękanie blachy wzdłuż tej linii.
Należy także uwzględnić występujące niekiedy zjawisko sprężynowania tj. powiększania się w niewielkim stopniu kąta zgięcia dającego efekt prostowania się materiału. Stopień natężenia zjawiska tego jest trudno przewidzieć, aby mu przeciwdziałać półwyrób zgina się silniej tj. mniejszym promieniem i kątem zagięcia niż to się projektowało.
