Próba iglicowa
Najprostszą metodą badania próby metali szlachetnych takich jak złoto, białe złoto, platyna, pallad i srebro jest badanie ich na kamieniu probierczym.
Jest to metoda przybliżona dość prosta, niezbyt kosztowna, mało czasochłonna i umożliwiająca sprawdzenie próby praktycznie w dowolnym czasie oraz co bardzo istotne, nieuszkadzającą badanego przedmiotu.
Precyzja pomiaru uzależniona jest od; odpowiednio wykonanego narysu, liczby iglic będących w dyspozycji, czasu trawienia narysów, jakości kamienia probierczego i cieczy probierczej oraz próby, liczby składników stopowych badanego stopu, a także od oświetlenia stanowiska roboczego, istotnym również jest doświadczenia badającego.
Dokładność badania jest największa dla złota o próbie od 0,500 do 0,700. Wówczas tolerancja błędu doświadczonego pracownika wynosić może około 0,005. Dla platyny daje się osiągnąć dokładność rzędu 0,010. Dla srebra od 0,010 do 0,030. Zatem jest to precyzja pomiaru w praktyce zadawalająca.
Aby to badanie można było wykonać, niezbędne są; kamień pobierczy, ciecz probiercza i iglice probiercze.