www.srebrnykruk.pl






Abc złotniczo-jubilerskie

strzalka do tyłu strzalka do góry
Grupa skaleni

Kamień księżycowy


Termin kamień księżycowy nie jest stosowany do jednego rodzaju minerału, ale do krzemianów cechujących się zjawiskiem adularyzacji.


kamienie-zdjecie-nr-27-52-skalenie-kamien-ksiezycowy
Zdjęcie. Kamień księżycowy.

Określenie to stosowane jest do opisania specyficznej opalescencji, mającej postać pasemek o barwie perłowo-białej, mlecznej bądź srebrzysto-błękitnej, przemieszczających się w trakcie poruszania na wypolerowanej zaokrąglonej powierzchni kamienia. Efekt ten jest najbardziej widoczny na okazach bezbarwnych iw niemalże przezroczystych. Jeśli minerał wykazuje taką właśnie poświatę, to można nazwać go kamieniem księżycowym (mogą to być jak już wspominałem rożne minerały). Nazwa kamień księżycowy bierze swój źródłosłów, jak dość łatwo można się domyślić od podobieństwa tejże poświaty zw tą widoczną przy obserwacji księżyca.

Niektóre kamienie księżycowe (takie jak skalenie potasowe, w tym ortoklaz ww raz ze swą odmianą – adularem) objawiają się także połyskującym pasemkiem lub pewnym rodzajem migotliwej iryzacji o tęczowej grze barw, noszącym nazwę schillerescencji. Znane są także okazy zw efektem kociego oka nazywane kamień księżycowy kocie oko.

Adularowy kamień księżycowy (adular) to krzemian potasu i glinu o wzorze chemicznym K[AlSi3O8], jest dość rzadko spotykaną odmianą ortoklazu z wrostkami albitu (tj. białego skalenia sodowego, który znajdowany nad brzegami Morza Białego nosi nazwę biełomoritu), będącego odpowiedzialnym za zjawisko adularyzacji. Morze mieć wiele kolorów w tym jasno do ciemnoniebieskiego, czasami brunatnawy z niebieskim refleksami, bywa także żółty i bezbarwny. Ma bladą migotliwość, połysk szklisty, twardość od 6 do 6,5 w skali Mohsa, gęstość od 2,56 do 2,59 g/cm3 oraz słabą niebieskawą lub pomarańczową fluorescencje. Jest mętnie przezroczysty i wrażliwy na nacisk.

Kamienie księżycowe pozyskuje się głównie w Indiach i na Sri Lance, a także na Madagaskarze, Brazylii, Tanzanii, Australii, Rosji oraz w USA i Birmie (Mjanma). W Polsce pojawiają się, ale niezwykle rzadko i jedynie w okolicach Jeleniej Góry.

W jubilerstwie obrabiany jest zazwyczaj szlifem kaboszonowym.

Można go pomylić z podgrzanym ametystem, chalcedonem, syntetycznym spinelem oraz szklanymi imitacjami.

Poza adularem, efekt kamienia księżycowego może występować także w  skaleniach takich jak: mikroklin, sanidyn, albit, oligoklaz. Niekiedy miano księżycowy kamień, nadawane jest także nielicznym odmianom chalcedonu obdarzonych białą, srebrzystobiałą, bądź niebieskawą poświatę lub migotliwością.


Kamień księżycowy w licznych kulturach traktowany był jako święty kamień. I tak ludy wschodnie twierdziły że to zaklęty duch. W Indiach oddziaływał na marzenia senne, a w krajach arabskich uważano że ma wpływ na płodność.

Kamień ten wzmacniać ma emocjonalnie, otwierać podświadomość i pobudzać miłość. Można go także wykorzystywać jako amulet czuwający na osobami uprawiającymi magię. W tej roli przydatny także ma być hazardzistom, bo powstrzymuje przed pochopnymi decyzjami.

Wpływa korzystnie na układ hormonalny, immunologiczny i kości. Wspomaga tarczycę i przemianę materii oraz leczy skórę. Jest pomocny przy zapaleniu jelit, cukrzycy w problemach z ukrwieniem, a także w przypadku otyłości. Wspiera w stresie i w stanach lękowych.


Kamień księżycowy - www.srebrnykruk.pl