Krzemień pasiasty bywa nazywany polskim diamentem, jest to odmiana krzemienia wyróżniająca się koncentrycznymi mniej lub bardziej regularnym rozłożeniem jasnych oraz ciemnych pasm i warstw nierzadko o bardzo interesującym, a także dekoracyjnym rysunku, podobnym do wzburzonej wody.
Zdjęcie. Krzemień pasiasty.
Krzesany jeden o drugi miota iskry. Jego budulcem jest opal i chalcedon. Ma twardość w skali Mohsa od 6,5 do 7.
Na świecie jednym znanym obszarem jego występowania jest Polska, głównie w rejonie okolic Krzemionek Opatowskich oraz w północno-wschodniego obrzeża Gór Świętokrzyskich. Niekiedy spotykany jest także w skałach górno-jurajskich, pozostałej części obrzeża Gór Świętokrzyskich.
Krzemień pasiasty posiada trzy najważniejsze cechy kamienia jubilerskiego tj. rzadkość występowania, dekoracyjność i odpowiednią twardość.
Krzemień pasiasty cztery tysiące lat temu służył do wyrobu narzędzi i siekier, a dziś dzięki staraniom podjętym w latach siedemdziesiątych XX wieku przez artystę Cezarego Łutowicza, który wprowadził ten kamień do jubilerstwa, wykorzystywany jest jako element biżuterii.
Krzemień pasiasty stał się ostatnio dość popularny, mówi się o nim, że jest kamieniem optymizmu, pobudza chęć do życia, usuwa zmęczenie, przynosi dobry humor i energię oraz wzmocnia układ odpornościowy.
W dawnych czasach w Polsce traktowany był, jako magiczny kamień przyciągający spokój, dobrobyt oraz chronicy przed nieszczęściami domostwa. Obecnie traktowany jest jako źródło energii i witalności. Strzeże przed zawiścią, mściwością oraz obmową. Pomaga w leczeniu bóli głowy i mięśniowych, chorób nerek oraz oczyszcza organizm z toksyn, a także zapewnia spokojny sen.
