Naturalne cytryny są rzadko spotykane, te dostępne w handlu w większości są to podgrzane ametysty lub kwarce dymne. Brazylijski ametyst podgrzany do temperatury 470oC przybiera barwę jasnożółtą, a przy temperaturze od 550 do 560oC staje się ciemnożółty do czerwonobrązowego. Wybranym kwarcom dymnym do zmiany koloru na zbliżoną do cytrynu wystarcza temperatura 200oC. W zasadzie wszystkie podgrzewane cytryny nabywają czerwonawego zabarwienia, a naturalne zazwyczaj są bladożółte.
Nazwę cytrynu wywodzi się z języków; łacińskiego od słowa „citrus” oznaczającego drzewo cytrusowe, bądź od greckiego „kritos” czyli cytryna, albo od starofrancuskiego „citrin” to jest żółty.
Złoża cytrynu spotykane są w Brazylii, USA, Argentynie, Birmie, Hiszpanii, Namibii, Rosji, Szkocji i na Madagaskarze. W Polsce występuje w okolicach Jeleniej Góry i Nowej Rudy oraz w Sudetach.
Okazy przezroczyste i atrakcyjnie zabarwione wykorzystuje się jako kamienie do pierścionków i przewieszek, a te gorsze jakościowo jako koraliki do naszyjników.
Można je pomylić z licznymi kamieniami szlachetnymi i ozdobnymi o żółtawym zabarwieniu, szczególnie z apatytem, berylem, ortoklazem, topazem, turmalinem oraz barwionym szkłem.
Zabronione jest używanie w stosunku do cytrynu nazw sugerujących ich większą wartość, takich jak topaz czeski, topaz złoty, topaz fałszywy, topaz Madeira, topaz Bahia czy topaz Palmyra. Zezwala się na stosowanie terminu barwa Palmyra czy barwa Madeira, albo nazwy cytryn Palmyra lub cytryn Madeira, ponieważ taka lokalna nazwa dla specjalisty będzie wskazówką na określenie konkretnego koloru.
W przyrodzie spotykane są dwubarwna, fioletowo-żółte odmiany kryształów będące połączeniem ametystu z cytrynem noszące nazwę ametryn. Granica pomiędzy dwoma kolorami jest stopniowa, niezbyt ostra. Jego depozyty przydatne gospodarczo znajdują się tylko w Boliwii i Brazylii.
