Zabarwienie powodowane jest wrostkami związków żelaza, głównie limonitu.
Nazwa pochodzi od greckiego „sardios”, wywodzącego się ze słowa „sardion”, oznaczającego kamień z Sardis tj. miasta położonego u zbiegu rzek Paktolus i Hermos, stolicy krainy Lydii w Azji Mniejszej. Słynęło ono z bogactwa, gdyż z rzeki Paktolus wydobywano elektrum i było ono ośrodkiem obróbki tych kamieni oraz wyrobu wspaniałej biżuterii.
Wiele spośród oferowanych w handlu sardów, by uzyskać piękną brunatną barwę, są sztucznie poprawiane przez nasycenie ich roztworem cukru i następnie ogrzanie.
Sard wykorzystywany jest do rzeźbienia i szlifowania w postać kaboszonów oraz kulek.
