Jest kruchy i przezroczysty, zdarzają się kryształy ujawniające efekt asteryzm w formie czteroramiennej gwiazdy. Pod wpływem płomienia palnika gazowego topi się na szkło ciemne lub czarne, nie rozpuszcza się w kwasach.
Jego nazwa wywodzi się od dawnej nazwy miejscowości Alabanda położonej w Azji Mniejszej, znanej z najlepszych szlifierni tych kamieni.
Złoża znajdują się w Australii, Brazylii, Indiach skąd pochodzą najpiękniejsze okazy oraz w Pakistanie, Sri Lance (w niektórych okazach trafiają się wrostki np. cyrkonu znane jako „cyrkonowe aureole” lub „cyrkonowe halo”), USA i na Madagaskarze. W Polsce spotykany w okolicach Strzelina i Gór Sowich. Najpiękniejsze przezroczyste okazy pochodzą ze Sri Lanki i Brazylii.
Almandyny najczęściej są cięte szlifem mieszanym, rzadko schodkowym. Okazy gwiaździste bądź za ciemne do szlifu fasetkowego, obrabiane są na kaboszony. Kamienie o nieregularnych kształtach dają się obrabiać bębnowaniem i wykorzystywane są jako koraliki. Kaboszony almandynowe nazywane są karbunkułami.
Pomylić go można z piropem, rubinem, spinelem i turmalinem.
