Zapięcie zatrzaskowe i przesuwne

Na rysunku poniżej przedstawione jest takie właśnie rozwiazanie.

Korpus tego zapięcia składa się z dwóch płytek zaciskowych. Dolnej, nieznacznie węższej od górnej o rozmiarze tak dopasowanym, by wciskała się w dolną z pewnym oporem. Pokrywy górna i pokrywa dolna połączone są ze sobą zawiasem, który w stanie otwartym (pokrywy dolna i górna rozwarta pod kątem 180^o) znajduje się w połowie zapięcia. Pokrywa dolna, posiada po bokach dwie pary uchwytów. Jeden skrajny, przez który przechodzi sworzeń zawiasu. Drugi pośrodku z zawiasowo mocowanym, ruchomym języczkiem przytrzymującym z zagiętego paska blachy (zatrzaskującym się na sworzniu łączącym dwie części zapięcia). Zewnętrzny koniec dolnej pokrywy uformowany jest w wygięty języczek mocujący, blokowany po zamknięciu zapięcia przez górną pokrywę.

Podobnie pokrywa górna, po bokach jest także wyposażona w dwie pary uchwytów. Krańcowy przeznaczony jest do osadzenia sworznia zawiasu łączącego ją z dolną częścią zamknięcia. Drugi umieszczony po środku, jest blokadą ruchomego języczka pokrywy dolnej, zatrzaskującą się na sworzniu mocującym tenże języczek. Zamknięcie zapięcia po włożeniu ogniw łańcuszka w języczki mocujące następuje przez wykonanie ruchu blokującego pokryw dolnej i górnej, skierowanego do siebie.

Zapięcie przesuwne (rysunek poniżej) zbudowane jest z dwóch elementów. Jednego stałego w formie płaskownika wyposażonego na jednym końcu w „hako”podobne wycięcie, do mocowania ogniwa łańcucha. Na przeciwległym końcu płaskownika, znajduje się otwór z przełożonym przez niego ogniwem, trwale połączonym z wyrobem.

Drugim, ruchomym elementem jest metalowa tuleja, przystosowana do ślizgania się na płaskowniku i zamykająca tym sposobem zapięcie.