Grawerowanie polega na wyrzynaniu – skrawaniu w powierzchni ozdabianego wyrobu różnorakich motywów dekoracyjnych, elementów figuratywnych, struktur krajobrazowych czy też liter i cyfr za pomocą specjalnych narzędzi.
jak już wspominałem początki grawerowania sięgają starożytności, a nawet dalej gdyż już pierwotni ludzie wiedzieli, jak rzeźbić wzory na powierzchni kości i kamieni. Znaleziska archeologiczne wykazują, że pierwsze artystyczne ślady rytów zostały wykonane przez prymitywnych mistrzów na kamieniu co najmniej 23 tysiące lat temu. Najprawdopodobniej grawerowanie stosowane było również do drewna, ale takie wyroby oczywiście miały zbyt małe szanse na zachowanie się do współczesnych czasów. Za to znane są doskonale wyśmienitej jakości przykłady przedmiotów wykonanych przez rytowników starożytnych cywilizacji Egiptu, Grecji czy też Rzymu.
Swój największy rozkwit sztuka grawerowania osiągnął pod koniec XV wieku. Stosowano ją do ozdabiania broni i zbroi oraz do umieszczania znaków heraldycznych na tarczach. W renesansie wraz z nadejściem druku, grawerowanie umożliwiło łączenie wyjątkowości dzieła sztuki z technologią przemysłową. Wiek XV to także okres w którym pojawiła się technika trawienia. Koniec XVIII wieku to czas rewolucji przemysłowej, jej następstwem było użycie maszyn, które stopniowo zaczęły zastępować grawerowanie ręczne.
Narzędzia używane do grawerowania powinny być znacznie twardsze niż obrabiany materiał. W odległych epokach starożytni rytownicy wytwarzali rylce z brązu. Mimo ich hartowania nie były wystarczająco twarde do obróbki złota, srebra i miedzi w efekcie czego szybko się stępiały. Jednakże niezwykłe umiejętności i wytrwałość tych mistrzów, pozwoliła im na sporządzenie prawdziwych arcydzieł sztuki dekoracyjnej. Opanowanie nowego metalu którym było żelazo, pozwoliło wykuwać ostrza, które mimo nieznacznie większej twardości od tych wykonanych z brązu, to jednak zastąpiły je w użytkowaniu. Dopiero w VII wieku p.n.e. mistrzowie starożytnej Grecji nauczyli się hartować żelazo, co umożliwiło im wytwarzanie narzędzi o twardość zbliżonej do twardości współczesnych rylców.
Grawerowanie jest często stosowane w połączeniu z innymi technikami, takimi jak tłoczenie czy niello. Jest to sztuka finezyjna, cienkie linie wyryte w metalu można porównać do rysunku wykonanego ołówkiem lub długopisem.
