www.srebrnykruk.pl






Abc złotniczo-jubilerskie

strzalka do tyłu strzalka do góry
Elektrolityczne nanoszenie powłok

Galwaniczne powlekanie aluminium


Aluminium i jego stopy ze względu na specyficzne właściwości chemiczne daje się obrabiać dwoma odmianami galwanicznej obróbki dekoracyjnej tj. powlekaniem miedzią i mosiądzem oraz anodowaniem.


Miedziowanie lub mosiądzowanie wyrobów aluminiowych


Powlekanie wyrobów aluminiowych miedzią lub mosiądzem prowadzone jest w paru etapach które opisane został poniżej.


Czynnością rozpoczynająca cały proces jest staranne odtłuszczenie powierzchni przedmiotu za pomocą benzyny, nafty bądź acetonu. Dalej wyrób należy wytrawić w gorącym 8 do 10 % roztworze sody żrącej i przemyć pod zimną bieżącą wodą. Powierzchnia wyrobu w trakcie trawienia pokrywa się czarnym nalotem. Następnie wyrób należy zanurzyć w silnym kwasie azotowym i ponownie przemyć bardzo starannie w zimnej wodzie. Kolejna czynnością zaraz po przemyciu, jest zanurzenie wyrobu w kwaśnej kąpieli siarczanej do miedziowania.

Skład kwaśnej kąpieli siarczanej jest następujący; 250 do 300 g siarczanu miedziowego, 20 do 25 g kwasu siarkowego na 1 litr wody.

Miedziowanie wykonuje się napięciem prądu w zakresie od 3 do 6 V w kąpieli o temperaturze pokojowej, a katodą jest wcześniej przygotowany do obróbki przedmiot. Po upływie 2 do 3 minut na powierzchni obrabianej zaczyna osadzać się równa warstwa miedziowa. Obróbkę jednak prowadzi się, aż do momentu uzyskania oczekiwanej grubości, co najczęściej trawa około jednej doby.

Miedziowane aluminium, daje się kolorować wątrobą siarczaną, na barwę ciemnobrązową bądź czarną podobną do żeliwa. Ponadto warstwę miedzi pokrywającą aluminiową powierzchnie, można wykorzystać jako warstwę podkładową np. do srebrzenia, złocenia czy niklowania.


Anodowe oksydowanie


Anodowanie jest to pokrywanie powierzchni aluminium, powłoką tlenków o z góry zakładanej jakości. Przedmiot przygotowywany jest do obróbki w taki sam sposób jak przy miedziowaniu.


Najbardziej rozpowszechniona kąpielą jest 20 % roztwór wodny kwasu siarkowego o temperaturze od 13 do 23 oC, gęstości prądu od 1 do 1,5 A/dm2 i napięciu od 12 do 18 V. Katodą są płytki ołowiane, a anodą obrabiany przedmiot. Należy zauważyć, iż temperatura kąpieli ma duże znaczenie w procesie anodowania, gdyż w jego trakcie wydziela się ciepło Joule’a23-10 oraz ciepło będące wynikiem reakcji egzotermicznego łączenia się tlenu z glinem. Dlatego też kąpiel należy chłodzić, korzystając np. z chłodzenia wodnego.

Warstwa tlenków uzyskana anodowaniem jest przezroczysta, twarda i łatwo ulegająca barwieniu. Ma tym lepsze parametry, im czystsze jest aluminium wykorzystywane do anodowania. Powłoka otrzymana techniką anodowania cechuje się każdorazowo porowatością będącą ułatwieniem dla korozji. Z tego też powodu, po przemyciu wyrobu gorącą woda podaje się go zabiegowi wypełnienia porów, bądź koloryzacji w roztworach barwników anilinowych23-11.

Przykładowy zabieg anodowego oksydowania składa się z następujących po sobie zabiegów takich jak; obróbka mechaniczna powierzchni przez szlifowanie i polerowanie. Dalej przemycie benzyną, polerowanie elektrochemiczne, dwukrotne przemycie wodą. Anodowanie w kąpieli elektrolitycznej przez 30 minut. Następnie znowu dwukrotne przemycie w wodzie, później wypełnienie porów, bądź barwienie przez czas od 2 do 5 minut roztworem barwników ogrzanych do 70 oC. Ponowne przemycie w wodzie i na koniec wypełnianie porów oraz uszczelnianie powłoki anodowej przez wygrzewanie w czasie od 30 do 60 minut w destylowanej wodzie o temperaturze od 96 do 98 oC.

Roztwór barwiący przyrządza się z 1 g barwnika, dosypywanego małymi dawkami do wrzącego 1 litra wody, mieszając nieustannie i usuwając piane powstającą na powierzchni roztworu.

techniki-galwanizacja-zdjecie-aluminium-oksydowane
Zdjęcie. Przykłady barw powłok anodowych na powierzchni aluminium.

23-10Prawo Jaule’a opisuje ilość wydzielanego ciepła w czasie przepływu prądu elektrycznego przez przewodniki elektryczny.

23-11Pod historyczną nazwą barwniki anilinowe, kryją się barwniki syntetyczne otrzymywane przez przeróbkę składników smoły węglowej. Do syntezy pierwszych barwników wykorzystywano aniliny i jej pochodne. Współcześnie uzyskuje się je z innych półproduktów aromatycznych, takich jak pochodne naftalenu czy antracenu.


Galwaniczne powlekanie aluminium - www.srebrnykruk.pl