Z uwagi na podatność stopów stali na korozję, proces technologiczny znacznie różni się od opisanych wcześniej technik. Zasadnicze elementy tego procesu to: zabiegi przygotowawcze, nanoszenie emalii gruntowej i nanoszenie emalii kryjącej, opisane są poniżej.
- Zabiegi przygotowawcze obejmują czynności takie jak czyszczenie mechaniczne, trawienie w roztworach kwasów solnego lub siarkowego, zanurzanie w gorącym roztworze sody i suszenie.
- Nanoszenie emalii podstawowej – gruntowej. Najczęściej jest to czarna emalia o znacznie wyższej temperaturze topnienia niż emalia kryjąca. Wczasie wypalania nie roztapia się ona całkowicie, pozostaje półgęska i płynna. Zapewnia trwałość pokrycia dzięki temu, że jej porowata powierzchnia rekompensuje wszelkie zmiany wymiarów w czasie ogrzewania i stygnięcia.
- Nanoszenie emalii kryjącej o temperaturze topnienia wyższej niż temperatura emalii gruntowej. W czasie wytapiania powierzchnie styku obu emalii tworzą swoisty stop, od góry złożony z czystej emalii kryjącej, a od strony metalu z emalii gruntowej.
Stosowane są dwie metody nakładania emalii technicznej.
- Mokry podobnie jak w emaliach artystycznych. Nawilżoną wodą emalię nanosi się pędzlem bądź przez zanurzenie lub metodą opryskiwania. Następnie suszy w temperaturze od 40 do 50oC i wypala. W pierwszej kolejności nanosi się i wypala emalię gruntową, a potem kryjącą.
- Suchy, czyli przez pudrowanie. Po nagrzaniu wyrobu do temperatury czerwonego żaru w czasie 15 – 20 minut, pudruje się powierzchnie wyrobu suchą emalią i niezwłocznie wypala.
