Na technikę klepania na modelach składają się niżej opisane operacje.
- Wytworzenie gipsowego modelu o naturalnej wielkości, służącego do odtworzenia elementów przedmiotu w formie negatywowej.
- Wykonanie w oparciu o model gipsowy, modeli cementowych. W przypadku skomplikowanych detali modele odlewa się z babbitu13-7.
- Przygotowanie płatów blachy o wielkościach odpowiadających klepanym elementom. Przy szacowaniu ilości materiału należy uwzględnić rozciąganie i wciąganie metalu. Grubość blach mosiężnych, miedzianych i aluminiowych powinna mieścić się w przedziale od 1 do 2 mm, natomiast dla blach stalowych około 0,5 mm.
- Mosiądz, miedź i stal przed klepaniem należy zmiękczyć wyżarzaniem i usunąć następnie możliwe przebarwienia. Aluminium nie wymaga przygotowawczego zmiękczania.
- Blachę mocuje się sznurkami oraz zaciskami na modelu i klepie wykorzystując młotki gumowe, drewniane, tekstolitowe, a także ołowiowe. Najgłębsze elementy formowane są młotkami drewnianymi. Przy bardzo skomplikowanych elementach ozdobnych stosuje się rozcinanie blachy, bądź wycinanie nadwyżki materiału niemożliwego do wciągnięcia. Miejsca takie następnie łączy się napawaniem13-8, a spoiny obrabia stalowym młotkiem.
- Niejednokrotnie wymagane jest w celu usunięcia utwardzenia metalu międzyoperacyjne wyżarzanie metalu. Mosiądz, miedź i stal nagrzewa się do ciemnoczerwonego żaru, a aluminium wyżarza się z wielką ostrożnością do momentu, w którym kreski wcześniej wykonane mydłem na powierzchni blachy, nie zaczynają czernieć.
- Po wstępnym wyklepaniu i wyżarzeniu ponownie nakłada się blachę na model i w drugim klepaniu uzyskuje precyzyjne odwzorowanie modelu. Gdy wymaga tego złożoność modelu wyżarzanie i klepanie powtarza się wielokrotnie, aż do uzyskania żądanego efektu.
- Kolejną operacją wykonywaną na modelu jest „doszczelnienie”, czyli cyzelowanie puncami modelu unieruchomionego na podkładzie z masy smołowej13-9. Zabieg ten nadaje wyrobowi ostateczny kształt wyostrzając rzeźbę i fakturę.
- Następnie ostrożnie odcinając oraz opiłowując dopasowuje się na styk i łączy spawając krawędzie każdej części wyrobu. Powstałe spoiny spawalnicze należy oczyścić, a ewentualne deformacje wyrobu usunąć prze wyginanie i przeklepanie na specjalnych narzędziach takich jak podpórki bądź gładziki zastępujące kowadło.
- Zabiegiem finalnym jest montaż elementów na przygotowanym uprzednio stalowym szkielecie. Aby to wykonać należy do poszczególnych części na ich wewnętrznej stronie dospawać specjalne wykonane z tego samego materiału klamry służące do mocowania. Stalowy szkielet łączy się z klamrami z metali kolorowych wykorzystując tekstolitowe przekładki eliminujące powstawanie korozji.
