

Zasady cechowania wyrobów z metali szlachetnych
W Polsce obowiązują n/wym. rodzaje cech probierczych.
- Cecha podstawowa określa rodzaj metalu szlachetnego
oraz próbę w częściach tysięcznych i literę oznaczając urząd probierczy dokonujący naniesienia próby; B – Bydgoszcz, G – Gdańsk, H – Chorzów, K – Kraków, Ł – Łódź, P – Poznań, w – Warszawa, V – Wrocław, Z – Częstochowa. - Cecha dodatkowa wykorzystywana jest do uzupełniającego oznaczania przedmiotów wykonanych z metali szlachetnych w sytuacji, gdy składa się na on z paru połączonych ze sobą elementów. Informuje ona o tym, z jakiego metalu szlachetnego wykonane są poszczególne części wyrobu, ale nie zawiera informacji o próbie. Stosowana jest wyłącznie razem cechą podstawową lub główną. Przyjmuje wygląd głowy rycerza dla wyrobów ze złota, głowy kobiety dla wyrobów ze srebra, głowy konia dla wyrobów z platyny, głowy psa dla wyrobów z palladu.
- Cecha pomocnicza stosowana jest do potwierdzenia ważności nieaktualnych krajowych cech probierczych a wybitych na wyrobach zgodnie z przepisami obowiązującymi w czasie ich oznaczania. Obowiązuje jej jeden wzór do oznaczania wszystkich metali szlachetnych. Ma wygląd;
- Cecha główna używana jest do oznaczania surowców, półfabrykatów, złomu, sztab, zlewków, balach, taśm, drutów. Dla wszystkich metali szlachetnych obowiązuje jeden rodzaj cechy głównej i jest ona stosowana łącznie z cechą dodatkową.
Dodatkowo stosowane są takie oznaczenia jak;

Z chwilą przystąpienia Polski do Unii Europejskiej w obrocie krajowym uznawane są poza polskimi cechami probierczymi także cechy innych krajów członkowskich. Honorowane są wyłącznie oznaczenia państwowe, nanoszone na wyroby przez krajowe urzędy probiercze. Znaki wytwórców, uznawane lokalnie w wybranych państwach np. w Niemczech czy we Włoszech, a także w krajach, gdzie system probierczy jest fakultatywny jak np. Szwecja i Dania są w Polsce nieuznawane.
Od 2005 roku Polska należy do Konwencji o kontroli i cechowaniu wyrobów z metali szlachetnych, która upoważnia kraje członkowskie do posługiwania się wspólną cechą probierczą – tzw. cechą konwencyjną – CCM (common control mark).
Polskie cechy probiercze aktualnie obowiązujące i te zdezaktualizowane a także państw europejskich oraz sygnatariuszy konwencji CCM zawierają grafiki i tabele poniżej.