Zawiera wysoki procent wodoru. Jego kolor to brunatny do czarnego, jest twardy i odporny na warunki atmosferyczne. Łatwo się zapala i spala jasnym żółtym płomieniem, pozostawiając znikome ilości popiołu.
Na początku XIX wieku był używany, jako źródła światła, stąd też bierze się jego nazwa od angielskiego słowa „cande”, oznaczającego świece.
Spotykany jest w złożach węgla koksowego na obszarze Niemiec i Wielkiej Brytanii oraz w Polsce głównie w województwie Śląskim oraz w zagłębiu Lubelskim. Jego jednorodność i duża twardość umożliwia obróbkę na tokarkach, pokryty politurą uzyskuje wysoki połysk.
Używany jest do wyrobu biżuterii, pierwsze ślady takiego wykorzystania pochodzą z neolitu, stosuje się go także jako imitacje gagatu
