Jest od dawna poszukiwanym materiałem wykorzystywanym do wytwarzania różnorodnych przedmiotów artystycznych, biżuterii oraz pokrywania klawiszy fortepianowych. Daje się ją obrabiać narzędziami skrawającymi oraz pilnikiem, można ją barwić. Wykorzystuje się do tego siekacze słoni błędnie nazywane kłami. Obecnie nazwą kość słoniowa objęte są także zęby różnych ssaków takich jak; hipopotam, kaszalot, mors, dzik oraz dość powszechnie używane na Syberii siekacze wymarłych mamutów.
Głównym źródłem tego surowca jest Afryka oraz Birma, Indochiny i Sumatra. W roku 1989 powzięto decyzję o zakazie handlu kością słoniową z ciosów słonia, nakaz ten w 1997 roku zliberalizowano.
Kość słoniową można pomylić z licznymi rodzajami kości.
