Ich żółtozielone, zielonożółte, zielone, brązowe lub czerwone zabarwienie jest wynikiem domieszek tlenków żelaza i chromu. Mają połysk szklisty, twardość 8,5 w skali Mohsa, gęstość od 3,70 do 3,78 g/cm3, dobrą łupliwość, są przezroczyste do nieprzezroczystych i nie posiadają zazwyczaj fluorescencji poza odmianą zieloną w której zjawisko to występuje słabo i ma ciemnoczerwony kolor.
Nazwa minerału pochodzi od greckich słów „chrysos” - złoto oraz „beryllos” czyli beryl.
Kamienie te znane były już od starożytności. Jego złoża występują w Birmie, Rosji, RPA, USA, Zimbabwe oraz na Madagaskarze. Szlifowany jest najczęściej szlifem schodkowym, cejlońskim bądź brylantowym. W Polsce spotykane są w druzach27-6 pegmatytowych27-7 w okolicy Strzegomia.
Można je pomylić z andaluzytem, brazylianitem, berylem złotym, hiddenitem, perydotem, szafirem, sinhalitem, skapolitem, spinelem, topazem i cyrkonem. Do najbardziej cenionych zalicza się odmiany chryzoberyli takie jak; aleksandryt i kocie oko. Okazy o zielonej barwie nazywane są także czasami chryzolitami.
